- marudnie
- marudnie {{/stl_13}}{{stl_8}}przysł., marudnieej, {{/stl_8}}{{stl_7}}od przym. marudny w zn. 2.: Nauka szła jej marudnie.; w zn. 3.: Chory zachowywał się marudnie. {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
marudnie
Look at other dictionaries:
marudnie — marudnieej przysłów. od marudny a) w zn. 1: Praca szła dość marudnie. b) w zn. 2: Dziecko zachowywało się marudnie … Słownik języka polskiego
zajęczeć — dk VIIb, zajęczećczę, zajęczećczysz, zajęczećczał, zajęczećczeli «wydać jęk, głos podobny do jęku; powiedzieć coś z jękiem, płaczliwie, żałośnie» Chory zajęczał głośno. Dziecko zajęczało marudnie. przen. «zabrzmieć, zadźwięczeć żałośnie, smutnie» … Słownik języka polskiego
